Γενική Συνέλευση; Γιατί; Τι ρόλο έχει; Για ποια πράγματα μπορεί να έχει λόγο; Είναι τυχαίο ότι τα κινήματα που μπόρεσαν να ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική και να κλονίσουν την κυριαρχία του συστήματος (Πολυτεχνείο, ο συντονισμός 800 σωματείων (ΣΑΔΕΟ) της μεταπολιτευτικής καραμανλικής επίθεσης, τα φοιτητικά κινήματα 90-91, 06-07, Δεκέμβρης 2008) οργανώθηκαν όλα στη βάση των γενικών τους συνελεύσεων και στο συντονισμό αυτών;
Κυρίως το τελευταίο ένα χρόνο στην Ελλάδα (μετά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ) πολλές αλλαγές συμβαίνουν στην κοινωνία που κάποιος δεν θα περίμενε να συμβούν ούτε τα επόμενα δέκα χρόνια. Η νέα χούντα της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωση του καπιταλιστικού συστήματος, δηλαδή την συνέχιση της συσσώρευσης του πλούτου στα χέρια των λίγων και την εκμετάλλευση των πολλών, επέβαλε απ'την πρώτη μέρα τις πιο άγριες περικοπές στο λαϊκό εισόδημα και μια σειρά διαρθρωτικών αλλαγών στην εργασία (κατάργηση συλλογικής σύμβασης, απελευθέρωση απολύσεων, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων), στην εκπαίδευση (πολυνομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, νέες κυβερνητικές εξαγγελίες) και στα δημοκρατικά μας δικαιώματα (βλ. Τρομονόμος). Σε κάθε προσπάθεια διάχυσης των ευθυνών στον καθένα από εμάς για αυτήν την κατάσταση, απαντάμε ότι δεν πρόκειται να φορτωθεί για ακόμη μια φορά στις πλάτες μας η κρίση που δημιούργησε η ίδια η λειτουργία του συστήματος (όπως και τα έτη 1873,1936,1973) .
Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα φοιτητικό κίνημα το οποίο θα σπάσει τον πάγο που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Θέλουμε ένα φοιτητικό κίνημα που δε θα ομφαλοσκοπεί κοιτάζοντας μόνο τα ζητήματα του Πανεπιστημίου αλλά θα αγωνίζεται μαζί με τους εργαζόμενους και την υπόλοιπη κοινωνία για την ανατροπή της κοινής επίθεσης που δέχονται. Θέλουμε ένα φοιτητικό κίνημα που θα κάνει πολιτική για τον εαυτό του, που δε θα καθοδηγείται από κομματικά κέντρα ούτε θα εγκλωβίζεται σε γραφειοκρατικές δομές αλλά θα έχει ως βάση του αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στις οποίες θα μπορούν όλοι να συμμετέχουν ισότιμα.
Η μόνη διαδικασία που μπορεί να επιτελέσει αυτό το ρόλο είναι η Γενική Συνέλευση. Είναι η μόνη διαδικασία όπου μπορεί να γίνει γόνιμη πολιτική συζήτηση και αντιπαράθεση, ο καθένας μπορεί να πάρει θέση για τα ζητήματα που τον αφορούν. Σε αυτήν, πέρα από μεμονωμένες αντιλήψεις κατατίθενται συνολικές πολιτικές προτάσεις και σχέδια για το κίνημα και κρίνονται σε κάθε φάση στο κατά πόσο μπορούν να έχουν προωθητικό ρόλο στην υπεράσπιση των συμφερόντων μας σε εκπαίδευση και εργασία. Βλέπουμε δηλαδή σε αυτές το πιο προνομιακό πεδίο για να παραχθεί μια πολιτική ρήξης με την αστική πολιτική.
Παρά τις δυνατότητες που έχει η ΓΣ έχουν παρατηρηθεί κάποια προβλήματα (μειωμένη προσέλευση, αδυναμία συμμετοχής του καθένα στο πλαίσιο που αποφασίζεται, φτωχός πολιτικός διάλογος). Παρόλο που όλες οι παρατάξεις έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη - σε διαφορετικό βαθμό η κάθε μία - για την υπάρχουσα κατάσταση, μεγάλο ρόλο παίζει επίσης και η υιοθέτηση από ένα μεγάλο κομμάτι φοιτητών της λογικής του ατομικού δρόμου, της απάθειας, της ηττοπάθειας και της ανάθεσης των προβλημάτων τους σε άλλους. Παρά τα όποια προβλήματα, ο υπάρχον θεσμοθετημένος τρόπος διεξαγωγής της ΓΣ δίνει στον καθένα τη δυνατότητα να τοποθετηθεί, να κάνει ερωτήσεις, να καταθέσει το δικό του πλαίσιο η να διαμορφώσει κάποιο άλλο, να κάνει προτάσεις και έτσι να συμβάλει στη διεξαγωγή και την απόφαση της. Με αυτό το τρόπο ο καθένας πρέπει να βλέπει τον εαυτό του ως ενεργό κομμάτι της ΓΣ, να μη φοβάται να τοποθετηθεί και να παρέμβει σε αυτή και σε κάθε περίπτωση να πάρει πάνω του τη διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής της.
Ένα ακόμη θέμα που πρέπει να δούμε είναι στο τι εξυπηρετούν τα πολιτικά πλαίσια. Στην κοινωνία δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα για όλους, το ίδιο ισχύει και για τους φοιτητές. Ως εκ τούτου είναι λογικό να διαμορφώνονται με συλλογικό τρόπο (πχ παρατάξεις,σχήματα) διαφορετικές αντιλήψεις οι οποίες καταλήγουν και σε διαφορετικά πολιτικά πλαίσια-προτάσεις. Τα συμφέροντα που θέλουμε να εκφράσουμε εμείς, είναι αυτά της μελλοντικής εργαζόμενης πλειοψηφίας. Στη σημερινή κατάσταση που δεχόμαστε μία ολομέτωπη επίθεση, δεν αρκεί απλά να προκύπτει ένα σύνολο από προτάσεις και δράσεις που δεν θα έχουν καμία συνοχή μεταξύ τους. Αυτό που θεωρούμε απαραίτητο είναι η κατάθεση συνολικών πολιτικών προτάσεων και σχεδίων ανατροπής που θα κρίνονται συνεχώς για την αποτελεσματικότητά τους στο κίνημα. Γιαυτό το λόγο ψηφίζονται στο τέλος αντιπαραθετικά μεταξύ τους πολιτικά πλαίσια. Επίσης η λογική με την οποία διαμορφώνεται κάθε πλαίσιο δεν είναι ίδια, καθότι σε αντίθεση με όλες τις παρατάξεις (ΔΑΠ,ΠΑΣΠ,ΠΚΣ,ΑΡΕΝ) που παίρνουν το πολιτικό τους πλαίσιο ουρανοκατέβατα από ένα κομματικό γραφείο, εμείς αντιθέτως ως σχήμα της ΕΑΑΚ επιλέγουμε να διαμορφώνουμε ανοιχτά στη σχολή το πλαίσιο μας με όσους έχουν τις ίδιες ανησυχίες και αναζητήσεις με εμάς.
Οι καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ,ΠΑΣΠ) προσπαθούν με ένα συστηματικό τρόπο να σαμποτάρουν τις γενικές συνελεύσεις καθώς χαρακτηριστικό είναι ότι στις σχολές που είναι πλειοψηφικές δυνάμεις δεν γίνονται καν συνελεύσεις. Στο ίδιο μονοπάτι η Πανσπουδαστική θεωρώντας γενικά και αόριστα τις ΓΣ εκφυλισμένες προχώρησε το τελευταίο χρόνο στη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα (άλλη μία φανέλα) με σκοπό να απονεκρώσει ή ακόμα και να σαμποτάρει τις ΓΣ των φοιτητικών συλλόγών. Χαρακτηριστικό είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα αποχώρησε σε μια σειρά ΓΣ με το ίδιο πρόσχημα. Είναι φανερό ότι λόγω της αδυναμίας της να εμπνεύσει και να πείσει τον κόσμο μέσω μαζικών διαδικασιών, θεωρεί ότι «ο γιαλός είναι στραβός αφού προφανώς το ΚΚΕ ποτέ στραβά δεν αρμενίζει» και έτσι ρίχνει άγκυρα στις επιτροπές αγώνα, στο ΜΑΣ, στα ονομαστικά ΔΣ, στην ΕΦΕΕ, επιδιώκοντας ένα γραφεικρατικοποιημένο φοιτητικό κίνημα.
Οι νέες εξαγγελίες της κυβέρνησης για το χώρο του πανεπιστημίου αν ποτέ εφαρμοστούν θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα, την εισαγωγή χρηματοδότησης από επιχειρήσεις οι οποίες θα έχουν λόγο τόσο στα προγράμματα σπουδών όσο και στο περιεχόμενο του ερευνητικού έργου, την αντικατάσταση του πτυχίου από ένα ατομικό φάκελο προσόντων, την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων βάσει της υποταγής τους στους νόμους της αγοράς και την αλλαγή της διοίκησης. Ειδικότερα όσον αφορά στη διοίκηση καταργείται εξ ολοκλήρου η φοιτητική συμμετοχή και ανατίθεται σε ένα όργανο διορισμένο από το υπουργείο στο οποίο συμμετέχουν managers, σύμβουλοι επιχειρήσεων και διάφοοροι άλλοι που δεν έχουν καμία σχέση με το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Μπροστά σε αυτό πιστεύουμε ότι οι ΓΣ όχι μόνο πρέπει να υπάρχουν αλλά και να αναβαθμιστούν πολιτικά όντας ένας χώρος συζήτησης και απόφασης γύρω απόλα τα θέματα που μας αφορούν εντός και εκτός Πανεπιστημίου αποτελώντας έτσι το ανώτατο όργανο εκπροσώπησης και ελέγχου των φοιτητών.
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/10 ΣΤΙΣ 12.30 ΣΤΟ ΑΜΦ. 2
Ριζοσπαστική Αριστερή Φωνή - Ε.Α.Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου