ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΡΑΦ-ΕΑΑΚ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΑΑΚ ΣΤΙΣ
31/3
Οι πυκνές πρόσφατες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο , δείχνουν πως μπαίνουμε σε μια νέα φάση επικίνδυνης υπεραντιδραστικής κλιμάκωσης της πολεμικής και αντεργατικής εκστρατείας του κεφαλαίου προκειμένου να υπερβεί την κρίση του. Στο πλαίσιο αυτό οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί με τον κίνδυνο μια γενικευμένης πολεμικής σύρραξης να διαφαίνεται πιο κοντινός από ποτέ. Στο παραπάνω πλαίσιο εντάσσεται και η νέα έξαρση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού ο οποίος στρέφεται αντικειμενικά ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της νεολαίας των 2 χωρών. Παράλληλα η πολιτική ατζέντα στην Ελλάδα καθορίζεται από το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης και την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να κλείσει άμεσα και την 4η, την επέκταση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, τις ιδιωτικοποιήσεις και περαιτέρω περικοπές μισθών και συντάξεων. Η αναντιστοιχία ανάμεσα στην ποιοτικά αναβαθμισμένη επίθεση του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης-ΕΕ-Κεφαλαίου και στις ηρωικές αν και μερικές αντιστάσεις που αναπτύσονται (κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς, κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών κλπ) συμβάλει στο να αποσπάει η κυβέρνηση τα εύσημα της πιο πετυχημένης μνημονιακής κυβέρνησης. Παρ’ όλα αυτά ακριβώς πάνω σε αυτό το βάθος της επίθεσης εδράζονται και οι δυνατότητες για μία συνολική αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος και ένα νέο γύρο κοινωνικών και πολιτικών αναμετρήσεων. Το επόμενο διάστημα λοιπόν, το διακύβευμα μιας ιστορικής υποχώρησης του κινήματος ή συνολικής αντεπίθεσης του εργατικού στρατοπέδου θα επανεμφανίζεται διαρκώς και θα κριθεί τελικά στο βαθμό που οι ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές πρωτοπορίες και οι αντιστάσεις του λαϊκού στρατοπέδου ανασυγκροτούνται και μάλιστα με στρατηγικούς όρους.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί, αφενός με το νόμο Γαβρόγλου και αφετέρου με το πολυνομοσχέδιο που ψήφισε πριν μερικές εβδομάδες να αναδιατάξει ριζικά τον χάρτη της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα το νέο πολυνομοσχέδιο προβλέπει: α) Την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής αλλά και συγχωνεύσεις ΤΕΙ στην επαρχία β) Την ίδρυση των κέντρων επαγγελματικής εκπαίδευσης μέσα στα πανεπιστήμια, δηλαδή παράλληλων διετών προγραμμάτων σπουδών στα κατά τόπους ιδρύματα. γ) Αλλαγές στην έρευνα όσον αφορά την χρηματοδότηση και τις κατευθύνσεις της δ) Την ίδρυση του εθνικού συμβουλίου μαθητείας. Οι κατευθύνσεις που μπαίνουν από τους παραπάνω νόμους αποτελούν συνέχεια και εμβάθυνση προηγούμενων νομοσχεδίων για την παιδεία (Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου) εναρμονισμένες με τις πάγιες κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, και έχουν σαν στόχο να δημιουργήσουν εκείνο το πεδίο πάνω στο οποίο θα ανθίσει η επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων.
Το τελευταίο διάστημα ξέσπασαν μια σειρά από κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων, αδιόριστων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών θέτοντας στην προμετωπίδα τους το ζήτημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Πιο συγκεκριμένα αρκετοί φοιτητικοί σύλλογοι πραγματοποίησαν μαζικές γενικές συνελεύσεις εναντιώμενοι τόσο στην αποστοίχιση της διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία όσο και στις αλλαγές του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ. Αυτή η μάχη που δίνουν έχει συναντηθεί με την αγωνία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών για το δικαίωμα τους στην εργασία, ενάντια στην επισφάλεια, την περιπλάνηση και την ομηρία της ανεργίας- απόλυσης και επαναπρόσληψης χρόνο με το χρόνο. Το αίτημα για μαζικούς και μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, που υιοθετείται από το σύνολο των κινητοποιούμενων κομματιών της εκπαίδευσης, είναι ένα αίτημα που ξεπερνάει τους αμυντικούς αγώνες αποτροπής κάποιου μέτρου ή νομοσχεδίου και βάζει στο στόχαστρο τη στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου για ελαστική εργασία και την επέκταση της σε κάθε εργασιακό χώρο. Αυτοί οι ελπιδοφόροι αγώνες δείχνουν τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν ώστε το πανεκπαιδευτικό αυτό κίνημα, με τον από τα κάτω συντονισμό του, κόντρα στις ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες του, να χαλάσει τα σχέδια της κυβέρνησης και να γίνει η εκπαίδευση ο σπασμένος κρίκος της επίθεσης Κυβέρνησης-ΕΕ-Κεφαλαίου.
Είναι μεγάλο στοίχημα για τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ να αφήσουν πίσω τους με πολιτική αντιπαράθεση τις παθογένειες που μας έχουν καθηλωμένους και να μετατραπούμε σε ένα κοινωνικά χρήσιμο μόρφωμα για τον κόσμο των σχολών, αλλά και συνολικά για τη νεολαία. Αντιλαμβανόμαστε πως η επίθεση του αντιπάλου, πέρα από τις διαφορετικές πτυχές της, έχει ενιαία βάση και αφετηρία και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Προβάλλεται έτσι επιτακτικά η ανάγκη η ΕΑΑΚ να έρθει και να συζητήσει σε συντροφικό κλίμα για την κρίσιμη συγκυρία, με σκοπό να αποφασίσει ένα ενιαίο και μαχητικό σχέδιο αντεπίθεσης της νεολαίας.
Για όλα τα παραπάνω, κρίνουμε αναγκαία τη διεξαγωγή Πανελλαδικού Διήμερου συντονισμού των σχημάτων που θα καταλήγει μετά από τις τοποθετήσεις των σχημάτων σε ένα κείμενο που θα συμπυκνώνει την κουβέντα συμμετέχοντας ουσιαστικά κάθε σχήμα στη συγγραφή του αποτυπώνοντας το πολιτικό και κινηματικό σχέδιο που θα πάμε να παλέψουμε συνολικά - συντονισμένα - επιθετικά το επόμενο διάστημα στις σχολές μας.
